Valentijnsdag oppervlakkig… of juist niet?

Vandaag is het Valentijnsdag, maar ik ken veel mensen die niet van Valentijnsdag houden. Ze zeggen dat het een oppervlakkige, commerciële dag is. In hun woorden: ‘Het is te commercieel, een excuus om meer te verkopen en de liefde te verwarren met het sensuele.’ Voor een deel klopt het wel. Vanuit de katholieke traditie is echter het tegenovergestelde het geval.

In ieder geval is het goed dat er op zijn minst een dag in het jaar is waarin de ‘liefde’ gevierd wordt. Maar dan geen gewone liefde, maar de liefde die bestaat tussen een man en een vrouw. Noem me ouderwets of traditioneel, misschien ben ik dat ook, maar één ding is zeker: liefde tussen een man en een vrouw is iets geweldigs, heiligs en buitengewoon belangrijk: het heeft als doel het huwelijk en gezinsvorming. Het is ongetwijfeld iets groots en moois.

We hebben de illusie gekregen van de perfecte koppels uit de films, van de stormachtige maar gepassioneerde liefdes. Ze hebben ons ervan overtuigd dat de liefde geen compromis vereist om te kunnen ontstaan. Wat zijn we dwazen geweest! Het goede aan de mens is dat ons vermogen om te leren onbeperkt is en dat we altijd opnieuw kunnen beginnen.

Sint Valentijn wist het zelf. Hij was een grote heilige uit de derde eeuw, die ons vandaag wil herinneren aan de ware betekenis van liefde. Een liefde die zonder geloof en zonder God niet mogelijk is. Hierbij een paar weetjes over Sint Valentijn die je misschien niet kende en die ons hopelijk zullen leren waar Valentijnsdag echt over gaat, een dag waarin rozen en harten de ware betekenis lijken te verbergen.

Sint Valentijn is geen mythe en hij heeft niets met Cupido te maken. Hij was een trouwe priester en werd in de derde eeuw bisschop van de stad van Interamna (tegenwoordig Terni, Italië).
Hij was een vervolgde christen. Sint Valentijn riskeerde zijn leven om, tijdens de tijd van vervolging van de christenen, op een christelijke manier stellen te trouwen. Diezelfde stellen namen het risico om gevangen te worden genomen en ter dood veroordeeld te worden.
Hij is de patroonheilige van het huwelijk. Sint Valentijn verdedigde het huwelijk, een christelijke verbintenissen voor God. Hij vond het samenwonen wat in die tijd zo populair was niet genoeg.
Hij hield zelfs van zijn vijanden. Sint Valentijn vroeg God, toen hij in de gevangenis zat, om de dochter van een van zijn ontvoerders, Asteirus, te genezen. Uiteindelijk bekeerde Asteirus zich tot het christendom.
Hij was een man van geloof. Sint Valentijn werd uiteindelijk gevangengezet wegens het trouwen van stellen op een christelijke manier. Hij kon worden vrijgelaten, maar alleen als hij afstand nam van zijn geloof. Hij werd gemarteld en stierf op 14 februari 270.

Hoewel Valentijnsdag een viering is geworden over ‘liefde, vriendschap en goede wensen’ (min of meer dezelfde oppervlakkige ideeën die aan ons met Kerstmis worden verkocht), is dit een feest voor de liefde van de koppels. Het gaat niet over elk soort liefde tussen personen. We vieren het feest van een heilige die bemiddelde voor de liefde van koppels die hun relaties zo serieus namen dat ze hun leven in gevaar brachten door te trouwen (voor de kerk) en hun liefde naar voren te brengen met al de risico’s van toen.

Nu dat we de eerste drempel van verwarring gepasseerd zijn, rest ons te begrijpen dat het niet alleen de liefde is van alle soorten stellen die beginnen met illusie en romantiek, maar van alle koppels (mannen en vrouwen) die hun liefde willen leven op een oprechte, toegewijde en christelijke manier.

Als we duidelijkheid hebben over de basis van het feest, is de vraag die wij onszelf moeten stellen: Wil ik Valentijnsdag echt vieren met alles wat het betekent? Ten eerste is dit geen feest voor afrodisiaca, nieuwe lingerie of om een kamer in een hotel te huren. Dat is alleen voor getrouwde stellen (en ze kunnen dit het hele jaar door doen, het hoeft niet specifiek op Valentijnsdag). Dit feest is om jullie liefde te vieren als koppel, om er bewust van te worden, om te doen net als die stellen die alles riskeerden om hun liefde voorwaarts te krijgen en aan Sint-Valentijn vroegen hun leven aan elkaar te verbinden totdat de dood hen scheidde.

Paus Franciscus zei over Valentijnsdag: “We moeten ons niet laten overwinnen door de ‘cultuur van de voorlopige’. De angst voor ‘voor altijd’ wordt dag in, dag uit genezen met het vertrouwen op de Here Jezus en in een leven dat een dagelijkse spirituele reis wordt, stap voor stap, van gemeenschappelijke groei (binnen je relatie)”.

Hoewel Valentijnsdag een goed excuus is om jullie liefde als koppel te vieren, vergeet dan niet dat het altijd tijd is, het hele jaar door, om datgene te vieren dat jullie samen heeft gebracht en jullie aan elkaar verbindt.