Toen ik bezig was met het voorbereiden van de inhoud voor de Veertigdagentijd voor dit jaar, kwam ik een reflectie tegen van bisschop Robert Barron over het evangelie van de dag. Zoals altijd zijn zijn gedachten diep en verwant aan dagelijkse situaties.
We gaan binnenkort beginnen met de Veertigdagentijd, een belangrijke tijd niet alleen voor alle christenen, maar ook voor de hele wereld, ongeacht of je gelooft of niet.
Hier leg ik uit waarom.
1. Ons lichaam is geen accessoire: Bissop Barron benadrukt het belang en de rol van het lichaam in deze tijden. Het spirituele is altijd in het middelpunt gestaan, maar het lichaam wordt vaak gezien als een hindernis voor de ziel. Aan de andere kant, in de seculiere wereld, is het cultiveren van je lichaam en aandacht voor jezelf het allerbelangrijkst. Het lijkt alsof het twee tegengestelde werelden zijn.
Maar we moeten begrijpen dat we als mensen een eenheid zijn, die ook het lichaam omvat. Het is geen hindernis, noch het meest belangrijke accessoire. Bisschop Barron zei: “De Veertigdagentijd gaat om dingen doen die zowel het lichaam als de geest betreffen, zowel buiten als binnen.” Tijdens de Veertigdagentijd hebben externe tekenen speciaal belang. Het is geen toeval dat we op Aswoensdag ons voorhoofd wordt gemarkeerd met een ascross, een zichtbaar teken waar iedereen, gelovigen en ongelovigen, bij kan (iedereen kan bijwonen de liturgie van Aswoensdag en het teken ontvangen). Het kruis is een teken dat voor iedereen openstaat. Het herinnert ons niet alleen aan de tijdelijkheid van het lichaam, maar ook aan de verantwoordelijkheid die we hebben voor ons lichaam in ons leven.
2. Deugden van de Vastentijd: aalmoezen, vasten en gebed: Door het lichaam te mortificeren, maken we het een instrument voor Gods glorie, niet voor onze eigen glorie. En dat moet in stilte gebeuren, zonder dat “je linkerhand weet wat je rechterhand doet”. Het is niet gepast om op sociale media te delen hoe we ons lichaam mortificeren om aan de verwachte fysieke idealen te voldoen, of wanneer we goede daden verrichten voor anderen, maar uiteindelijk zoeken naar aandacht. We moeten leven met ons lichaam, maar in stilte.
3. Ons lichaam is een geschenk van God: Ons lichaam is een kostbare gave die ons in staat stelt om te uiten wie we zijn, te houden van, te helpen, te creëren en goede werken te verrichten. Maar om het écht te kunnen doen, moeten we er eigenaar van worden en het gebruiken als een instrument om God te eren met elke actie.
Het is niet makkelijk om eigenaar te zijn van ons lichaam en onze daden, omdat we kwetsbaar en complex zijn, maar tijdens de Vastentijd kunnen we nadenken over hoe we dat kunnen bereiken. Door middel van mortificatie kunnen we steeds verder vorderen op dit pad om eigenaar van onszelf te worden en onze relatie met God te versterken. Een God die ons wacht in het eeuwige Pasen.
Door:
Alberto Ramos
