In de omgeving bevonden zich herders die in het open veld gedurende de nacht hun kudde bewaakten. Plotseling stond een engel des Heren voor hen en zij werden omstraald door de glorie des Heren, zodat zij door grote vrees werden bevangen. Maar de engel sprak tot hen: ‘Vreest niet, want zie, ik verkondig u een vreugdevolle boodschap die bestemd is voor het hele volk. Heden is u een Redder geboren, Christus de Heer, in de stad van David. En dit zal voor u een teken zijn: gij zult het pasgeboren kind vinden, in doeken gewikkeld en liggend in een kribbe.’ Opeens voegde zich bij de engel een hemelse heerschare; zij verheerlijkten God met de woorden: ‘Eer aan God in den hoge en op aarde vrede onder de mensen in wie Hij welbehagen heeft.’ Zodra de engelen weer van hen waren heengegaan naar de hemel, zeiden de herders tot elkaar: ‘Komt, laten we naar Betlehem gaan om te zien wat er gebeurd is en wat de Heer ons heeft bekend gemaakt.’ Ze haastten zich er heen en vonden Maria en Jozef en het pasgeboren kind, dat in de kribbe lag. Toen ze dit gezien hadden, maakten ze bekend wat hun over dit kind gezegd was. Allen die het hoorden, stonden verwonderd over hetgeen de herders hun verhaalden. Maria bewaarde al deze woorden in haar hart en overwoog ze bij zichzelf. De herders keerden terug, terwijl zij God verheerlijkten en loofden om alles wat zij gehoord en gezien hadden; het was juist zoals hun gezegd was. (Lucas 2, 8-20)

Het is met oprechte verwondering en vreugde dat ik je schrijf, de herder die als eerste het kindje Jezus aanbad, in die gedenkwaardige nacht vol goddelijke aankondigingen.

De nacht begon als elke andere, met mijn kudde schapen en de onrust van mijn hond, Tobi. Echter, deze nacht was anders, ongewoon vreemd. Een onverklaarbaar gevoel van opwinding en anticipatie hing in de lucht.

Plotseling overspoelde een verblindend licht alles om me heen. Het voelde alsof de dag in de nacht viel. Engelen verschenen, hun aanwezigheid gevuld met de heerlijkheid van de Heer. Ik, een eenvoudige herder, was vervuld van vrees en ontzag. Maar hun boodschap bracht blijdschap: de Messias was geboren, in de stad van David, een Verlosser, Christus, de Heer.

Het was mijn plicht om de boodschap verder te verspreiden. Ik nodigde mijn medeherders uit om met haast naar Bethlehem te gaan, om te ontdekken wat de Heer ons had bekendgemaakt. De reis was overhaast, en mijn hart klopte van opwinding.

Toen we Maria, Jozef en het kindje Jezus vonden, zoals de engel had voorspeld, voelden we een onbeschrijfelijke vreugde. Het was alsof de wereld even stilstond, en we beseften dat we getuige waren van iets groots en goddelijks.

De moeder van het kindje Jezus, Maria, begroette me met een glimlach die diep in mijn ziel doordrong. Haar omhelzing was warm en teder, en ik voelde me gezegend om deel uit te maken van dit goddelijke moment. Een traan van vreugde rolde over haar wang, en ik begreep dat het geen verdriet was maar een overvloedige liefde voor haar pasgeboren zoon.

De zachte zang op de achtergrond vulde de lucht terwijl we daar stonden, getuige van de geboorte van de Messias. Het was een ervaring die ik in mijn hart koesterde en die me voor altijd zou veranderen.

Nu, bij elke sterrennacht, denk ik terug aan die vreemde nacht waarop mijn nederige aanbidding de eersten was die het Kerstkind bereikte. Het is een eer die mijn eenvoudige leven heeft verheven en me deel heeft gemaakt van iets groters dan ik ooit had kunnen voorstellen.

Moge deze brief je bereiken met dezelfde vreugde waarmee ik schrijf, en moge de genade van de Messias je leiden op je levenspad.

Met vriendelijke groeten,

De herder die het kindje Jezus aanbad

Deze (fictieve) brieven van de personages uit het Evangelie, geschreven aan jou, helpen je om te bidden en mediteren over het leven van onze Heer Jezus Christus.

Ook interessant