Als je katholieke christenen zou vragen wat zij van de Harry Potter-serie vinden, zou je twee zeer extreme, verdeeldheid zaaiende en definitieve antwoorden krijgen.

De eerste: het is geweldig en er is geen probleem mee.

De tweede: het is slecht en niemand mag er iets mee te maken hebben.

Dus hoe vinden we een goed antwoord via de argumenten met behulp van rede en katholieke principes om te evalueren of we Harry Potter moeten lezen of niet?

Ik merk dat de meeste mensen dit probleem eigenlijk nooit voor zichzelf hebben onderzocht en toen ik dat deed, schrok ik van wat ik vond.

De Harry Potter-serie is de afgelopen 20 jaar een rage geweest. Toch is de inhoud van dit literaire werk nogal controversieel geweest voor christelijke katholieken en protestantse christenen, namelijk vanwege zijn verwijzing naar magie en spreuken. Dus, wat moeten katholieken van deze boeken denken en moeten we ze lezen?

Ik moet erkennen dat ik een fan ben van Harry Potter. De reden is dat ik de verhaallijn erg interessant vind. ik ben niet echt een fan van alleen dat specifieke genre. Fantasie is een van de genres die ik leuk vind in de literatuur, maar ik hou ook van misdaadromans of zelfs van Dan Brown-boeken (ja zelfs de Davinci Code, ik weet dat het ook fantasie is). Misdaadboeken bevatten veel meer immorele inhoud, vooral in vergelijking met de Harry Potter-serie.

Wat ik erg interessant vind aan dit onderwerp, is dat de meeste mensen met een mening deze kwestie eigenlijk nooit voor zichzelf hebben onderzocht met argumenten van beide kanten. De meeste mensen lijken eerder emotioneel tot een beslissing te komen dan op basis van rationeel onderscheidingsvermogen en echt onderzoek naar dit literaire werk.

Natuurlijk lezen we waarschijnlijk wel de Kronieken van Narnia (van C.S. Lewis) of de Lord of the Rings-serie (van J.R.R. Tolkien). Maar waarom zijn de heer van de ringen en Kronieken van Narnia oké, maar Harry Potter niet?

Als je het eerste Harry Potter-boek leest, zie je meteen dat het een typisch kinderverbeeldingsfantasieboek is. het heeft magie, het heeft spreuken en het heeft het idee en het concept van goed dat zegeviert over kwaad.

Wat leert de katholieke kerk over hekserij en magie?

Dit is wat de catechismus van de katholieke kerk te zeggen heeft in paragraaf 2117:

“Alle praktijken van magie of toverij, waardoor men ernaar streeft de occulte krachten te beheersen om ze aan zich dienstbaar te maken en een bovennatuurlijke macht te verkrijgen over zijn naaste -zelfs al was het om diens gezondheid te redden- zijn ernstig in strijd met de deugd van godsvrucht“.

We zouden meteen kunnen concluderen dat er in de boeken van Harry Potter magie is en dat er spreuken zijn. Ook kunnen we meteen concluderen dat de katholieke kerk leert tegen hekserij en dat we dus deze boeken waarschijnlijk niet zouden moeten lezen.

Er zijn echter ook spreuken en magie in de meeste Disney-films die we bekijken. Assepoester‘s fee heeft een toverstok en reciteert spreuken. Aladdin heeft een magisch tapijt, een magische geest en hun waarneming van spreuken. Sneeuwwitje wordt in slaap gebracht door een spreuk die op een appel wordt gezet, die alleen kan worden verbroken door de kus van een prins. Om de vloek in schoonheid en het beest te verbreken, liet de prins een spreuk over hem uitspreken die hem door magie in het beest veranderde. Zelfs Mary Poppins heeft magie in zich…

Oké, misschien moeten we er wat meer aandacht aan besteden. Laten we er rekening mee houden dat de boeken die we eerder hebben genoemd, die we zouden kunnen lezen in plaats van Harry Potter, ook spreuken en magie bevatten. Tolkien‘s Lord of the Rings en C.S Lewis‘ Kronieken van Narnia-series bevatten allemaal ook magie en spreuken.

Dus wat is het verschil als de kerk magie en hekserij veroordeelt? Betekent dat ook dat we onze verbeelding niet mogen vermaken met het idee van magie en spreuken in literaire vorm? Wat is het verschil tussen Harry Potter die een spreuk uitspreekt waardoor water uit zijn toverstok schiet en de boze koningin die een spreuk uitspreekt over een appel die Sneeuwwitje in slaap laat vallen? Wat is het verschil tussen Harry die op een magische bezemsteel vliegt om een ​​sportspel te spelen en de magie van mind control in de Lord of the Rings? Immers, net als in de Disney-films of in de Lord of the Rings- of Kronieken van Narnia-series, is de promotie van magie en spreuken dezelfde als die we ook zien in de Harry Potter-serie. Dit is ook hetzelfde als met het goede dat over het kwade zegeviert.

De Katholieke Kerk veroordeelt spreuken en hekserij en dus zou het nog steeds immoreel zijn als een persoon opzettelijk deelneemt aan een magische spreuk van Harry Potter of een ander boek, zelfs om een ​​goede reden. Er is echter een duidelijk verschil tussen het moedwillig meedoen en het oproepen van de doden, bijvoorbeeld via een ouijabord in het echte leven, dan een fantasieverhaal in ons hoofd amuseren via een literair werk.

Als we de Harry Potter-serie zouden uitsluiten op basis van dit criterium (dat er magie in zit), dan zouden we ook de heer van de ringen, de Kronieken van Narnia-series en de meeste Disney-films moeten uitsluiten. Verder, en hier is het gekke deel van dit argument, zouden we ook verschillende boeken uit de Bijbel moeten verwijderen. In 2 Makkabeeën droegen de soldaten bijgelovige amuletten en in 1 Samuel zien we Saul die Samuel uit de dood oproept.

Moeten we deze bijbelboeken ook veroordelen en verbieden? We kunnen snel zien hoe irrationeel een extreem standpunt kan zijn als we het tot het uiterste volgen.

Argumenten voor en tegen de Harry Potter-serie:

1. Het zou gedrag bevorderen dat in strijd is met het katholicisme. Het zou kunnen, ja, maar wat we al hebben afgeleid, geldt ook voor literatuur die het concept van een held en een schurk heeft, omdat een schurk altijd gedrag zal promoten en aanmoedigen dat in strijd is met het geloof. Dat is wat hen tot een slechterik maakt.

2. Dat de spreuken in de Harry Potter-boeken eigenlijk echte spreuken zijn. Welnu, de meeste spreuken in de Harry Potter-boeken zijn eigenlijk wartaal-Latijnse variaties van woorden, bijvoorbeeld de spreuk “live a corpus”, wat een variatie is van twee Latijnse woorden waarvan de eerste licht betekent en de andere lichaam. Dus je voegt die twee dingen samen en het beeldt het idee van zweven uit. Een ander voorbeeld is de spreuk “sonore”, wat ‘luid’ betekent of het verheffen van je stem. Latijn lezen of zelfs spreken, zelfs brabbelen van Latijnse variaties van woorden, betekent op zijn best niet dat je een spreuk opzegt of dat je tovenarij begaat.

3. Ongeacht of dit echte spreuken in de Harry Potter-boeken zijn, als iemand ze opzettelijk voor tovenarij probeert te gebruiken, dan hebben ze iets immoreels gedaan. Ja absoluut. Daar ben ik het volledig mee eens, maar dit is net als elk ander verhaal of andere literatuur met een schurk, die gedrag bevordert en aanmoedigt, wat in strijd is met ons geloof. Zoals het voorbeeld van de Joker die Batman in het gezicht slaat. En als iemand dat in het literaire werk zou lezen en zou besluiten dat ook zij aan dat soort gedrag willen deelnemen met de bedoeling iemand onrechtvaardig te kwetsen en ze besluiten hun vriend in het gezicht te slaan, nou raad eens wat zij ook zouden doen: deelnemen aan iets dat immoreel is.

4. Harry Potter normaliseert en verheerlijkt magie. Sommige argumenten tegen Harry Potter suggereren dat het verschil tussen de kronieken van Narnia en de heer van de ringen is dat die christelijke literaire werken de morele orde van magie behouden. Dit is het idee dat heksen altijd slecht zijn en dat degenen die magie beoefenen altijd slecht zijn. Ik geloof echter niet dat dit waar is voor Tolkien en C.S Lewis. Gandalf, die een goed karakter heeft, gebruikt ook magische krachten.

Zelfs een verhaal als ‘De tovenaar van Oz’ dat de boze heks van het westen uitbeeldde, beeldde ook de goede heks van het noorden uit, die een toverstok gebruikte en ook bovennatuurlijke krachten had.

Sommige tegenstanders van Harry Potter zullen tot het uiterste gaan en zeggen dat alles wat magie uitbeeldt niet gelezen moet worden en dat sluit ook Tolkien, Lewis en dus sommige boeken van de Bijbel uit.

Vaak is het argument dat we de Harry Potter-serie moeten boycotten omdat het het kwaad normaliseert en verheerlijkt. Maar voorstanders van dit idee kunnen zeker niet suggereren dat we schurken uit elk literair werk verwijderen en daarmee de overwinning van het goede op het kwade.

Is het lezen van Harry Potter boeken zo erg?

Het is duidelijk dat we onze kinderen literaire werken willen geven die geschikt zijn voor hun leeftijdsniveau en hun volwassenheid, maar ik denk ook niet dat we de Harry Potter-serie moeten verbieden en boycotten vanwege irrationele argumenten van mensen die de boeken eigenlijk nooit hebben gelezen.

Misschien zou onze benadering moeten zijn dat we het goede nemen en het slechte laten en dit gebruiken als een kans om een ​​discussie en dialoog met onze kinderen te openen om te praten over wat goed is, wat verkeerd is, en vooral wat we ervan kunnen leren .

Hoe dan ook, ik heb veel plezier in het lezen van de Harry Potter-serie en ik heb er niet echt een rationeel argument op tegen.

We moeten dit altijd in gedachten houden (parafraseren van de woorden van Jezus): als Harry Potter je tot zonde aanzet, stop er dan mee. Door de Harry Potter-serie, de heer van de ringen, kronieken van Narnia of een ander Disney-verhaal te lezen, kunnen we in het occulte worden getrokken, in een ongezonde honger naar het bovennatuurlijke in het donker. Dan is het misschien tijd dat we het dumpen.

Maar als je een fan bent van fantasie en je merkt dat je je niet meer aangetrokken voelt tot het bovennatuurlijke in het donker en je geniet van het lezen van deze boeken, ga ervoor.

Ook interessant