Twee deugden in tijden van lockdowns

Hier zijn er twee deugden om met elkaar te verbinden in tijden van corona.

Er zijn, zoals we weten, veel deugden. We kennen waarschijnlijk allemaal de Goddelijke Deugden: geloof, hoop en liefde. Misschien kennen we ook de Kardinale Deugden: voorzichtigheid, matigheid, rechtvaardigheid, standvastigheid, etc. Het is erg belangrijk om ze te kennen en nog belangrijker om ze te leven.

Maar wist je dat er nog minstens twee andere zeer belangrijke deugden zijn om elkaar te verbinden? We noemen ze de ‘Sociale Deugden’.

Een voorbeeld van een Sociale Deugd zit in het verhaal uit de Bijbel (Evangelie van Lucas) over de tien melaatsen die Jezus ontmoetten. Ze waren melaatsen, dus ze zouden sterven aan melaatsheid en waren verschoppelingen. Deze melaatsen kwamen Jezus tegen en zeiden: “Jezus, zoon van David, heb medelijden met ons.” Jezus zei toen: “laat je zien aan de priesters”. Ze deden wat Hij vroeg en werden onderweg genezen. Een van hen, die besefte dat hij genezen was, kwam terug naar Jezus, viel aan Zijn voeten en bedankte Hem. Jezus vroeg waar de andere negen waren gebleven. Alleen deze buitenlander, een Samaritaan, kwam terug. Geen van de tien, behalve die buitenlander, keerde terug om God te danken.

Dankbaarheid

De eerste Sociale Deugd is ’dankbaarheid’. Dankbaarheid is op zichzelf al goed, maar heeft bijna altijd ook betrekking op iemand anders. Daarom is het sociaal. Het is een deugd die eerst een interactie tussen mensen vereist, maar het is net zo noodzakelijk en belangrijk als alle andere deugden. Als we een heilig leven willen leven met geloof, hoop en liefde, etc., moeten we ook het soort mensen worden die ook de Sociale Deugden leven.

Deze dagen kunnen we onszelf deze vragen stellen: hoeveel mensen heb ik vandaag bedankt? Ben ik me bewust geworden van wat anderen voor mij hebben gedaan en heb ik hen bedankt voor hun vrijgevigheid?

Dankbaarheid is niet alleen een gebruikelijke dankbetuiging als iemand iets aardigs doet: “Dankjewel hoor”. Dankbaarheid betekent dat we uit onze comfortzone treden om mensen onze oprechte dankbaarheid voor hen te tonen. We moeten ook bewust van de anderen worden en beseffen wat iemand voor ons heeft gedaan. Denken we dat het vanzelfsprekend is dat ze zoiets voor ons doen?

Soms gebeurt dit vaker dan we denken, we staan er niet bij stil. Zelfs binnen gezinnen, bijvoorbeeld als iemand koffie heeft gezet en niemand het merkt omdat dat iedere ochtend gebeurt. Of toen we jong waren en geen wekker hadden, maakten onze ouders ons wakker om naar school te gaan. Of bijvoorbeeld je partner of kamergenoot die jou ook wakker moet maken of iets voor je doet. Of de buurman, die elke week onze vuilnisbak voor ons ophaalt en op de juiste plek terugzet.

Er zijn zoveel kleine dingen die we als vanzelfsprekend beschouwen. Bedanken we deze mensen voor die kleine dingen op de juiste manier?

Een van de redenen waarom dankbaarheid zo belangrijk is, is omdat het vereist dat we andere mensen opmerken. Het vereist dat we de daden van anderen niet als vanzelfsprekend beschouwen. Het vereist ook om op een positieve manier met anderen om te gaan, met dankbaarheid.

Affabiliteit

De tweede Sociale Deugd heet ’affabiliteit’. Wat? Ja, affabiliteit, ook ‘minzaamheid’ genoemd. Als iemand affabel of minzaam is, betekent dit onder meer dat hij ‘benaderbaar’ is, dat men makkelijk is om mee te praten. In feite heeft de etymologie van het woord ‘affabiliteit’ te maken met ’het gemak van het voeren van een gesprek’ of ‘het gemak van het benaderen van deze persoon’.

Hoeveel van ons hebben op deze dagen van lockdowns en beperkingen een soort van ‘ongenaakbaar’ gezien? En als iemand introvert is, zou hij liever niet met mensen praten of gewoon tussen de mensen zijn. Toch betekent het beoefenen van de deugd van affabiliteit dat men open moet staan voor anderen.

Vriendelijkheid is ook een ander woord voor affabiliteit. Het betekent dat men vrij is om met mij te praten en mij om hulp te vragen. Het betekent dat ik het niet erg vind dat mensen bij mij aan de deur kloppen om mij iets te vragen of te vertellen. Het is, net als dankbaarheid, een Sociale Deugd die ervoor zorgt dat we anderen boven onszelf stellen.

Introvert zijn is dus ook geen excuus om deze deugden te mogen vermijden. Een introvert persoon kan zeker een hart hebben dat gefocust is op andere mensen, dat is juist de kern van de Sociale Deugden.

We zien ook dat de deugd van dankbaarheid een verband heeft met de deugd van affabiliteit. De eerste betekent dat ik andere mensen, en wat ze voor me doen, opmerk en de tweede betekent dat ik open voor andere mensen ben. Het combineren en leven van beide deugden betekent dat mijn hart dan op mensen is gericht. Mijn hart is dan niet op mijzelf gericht, het is gericht op de mensen om mij heen.

Sociale Deugden zijn de meest basale deugden. Deze deugden helpen ons om contact te maken met anderen en ons leven veel voller en aangenamer te maken.

Men zou misschien kunnen denken dat deze deugden niet zo belangrijk zijn als de andere, omdat ze niet zo expliciet in de Bijbel worden genoemd. In feite zijn ze dat wel. Herinner je je de gelijkenis van de melaatsen in Lucas 17: 11-19? Jezus geneest tien melaatsen, en slechts één keert terug om hem te bedanken en toont dankbaarheid. Dat werd door Jezus zelf gewaardeerd.

Evenzo genas Jezus regelmatig degenen die Hem uit het niets naderden en toonde Hij affabiliteit. Jezus leefde de Sociale Deugden en zo zouden wij het ook horen te doen.

Als we deze twee Sociale Deugden beoefenen, zal de Heer die deugden gebruiken om relaties op te bouwen, de mensen om ons heen te zegenen en ons met elkaar te verbinden.

BRON: Ascension Presents