Het schilderij dat we hier zien, is een werk van een anonieme kunstenaar, die het aan het einde van de zeventiende eeuw heeft geschilderd in de koloniale school van Mexico. Het is een olieverfschilderij op doek, dat deel uitmaakt van de collectie van het Museo Nacional de Arte in Mexico-Stad. Het schilderij toont de scène van de familie in het atelier van Jozef, zoals die wordt gesuggereerd door enkele apocriefe geschriften. We zien Jozef, Maria en het kind Jezus in een kamer vol met gereedschap, meubels en andere objecten. Jozef is bezig met het maken van een stoel, terwijl Maria naait en het kind Jezus speelt met een hond. Het schilderij is geschilderd in een realistische stijl, met veel aandacht voor de details en de kleuren.
Het schilderij toont een contrast tussen de nederigheid en de grootheid, tussen de menselijkheid en de goddelijkheid, tussen de aarde en de hemel. Het brengt een boodschap van waardigheid en heiligheid over, die bestemd is voor alle mensen, vooral voor de arbeiders en de gezinnen.
Het schilderij nodigt ons uit om na te denken over de betekenis van de familie in het atelier van Jozef, die niet alleen een artistieke verbeelding is, maar ook een spirituele inspiratie. Jozef, Maria en Jezus tonen ons een voorbeeld van een heilig gezin, dat in harmonie leeft met God, met elkaar en met de schepping. Zij tonen ons ook hoe we ons werk kunnen heiligen, door het te doen met liefde, toewijding en competentie. Zij laten ons ook zien hoe we ons gebed kunnen integreren in ons leven, door het te doen met eenvoud, vertrouwen en dankbaarheid.
Laten we daarom vragen aan Jozef, Maria en Jezus om hun voorspraak, opdat zij ons helpen om ons gezin te beschermen, te versterken en te heiligen, net als zij. Laten we ook bidden voor de arbeiders, die nood hebben aan onze erkenning, onze steun en onze rechtvaardigheid. Moge de Heer ons de genade schenken om deel te nemen aan zijn heilsplan, in de geest van harmonie, vrede en vreugde.
Door:
Juan Diego Escartín
