Volgens de legende kwamen er, op een dag, lang geleden, drie vooraanstaande mannen van God elkaar tegen in Rome. Broeder Dominicus van Guzman rekruteerde leden voor de Orde van Predikers, later bekend als de ‘Dominicanen’, die hij had opgericht. Broeder Franciscus van Assisi, de Poverello (de arme), had zojuist enkele mannen bij elkaar gebracht om de armen te dienen. De derde was broeder Engel van de berg Karmel in Palestina. Hij werd naar Rome geroepen omdat hij een groot prediker was.
Verlicht door de Heilige Geest herkenden de drie elkaar en maakten ze tijdens het gesprek veel profetieën. Broeder Engel voorspelde bijvoorbeeld dat God broeder Franciscus van Assisi de stigmata zou geven. En broeder Dominicus profeteerde het volgende:
“Op een dag, broeder Engel, zal de Heilige Moeder uw Karmelietenorde een devotie schenken die bekend zal staan als het Bruine Scapulier, en aan mijn Orde van Predikers een devotie die de Rozenkrans zal worden genoemd. Op een dag zal zij de wereld redden met de Rozenkrans en het Scapulier.”
Op de plek waar die ontmoeting heeft plaatsgevonden is een kapel gebouwd die tot op de dag van vandaag in Rome bestaat; de Pauselijke Aartsbasiliek van Sint-Jan van Lateranen.
Maria en de Pracht van Carmel
Het was op de beroemde berg Karmel, aan de kust van Palestina, dat de heilige Elias, de ‘Profeet van het Vuur’, de kleine wolk zag die, in een periode van grote droogte, een voorteken was dat een verlossende regen zou vallen op de uitgedroogde aarde.
Door een bovennatuurlijke intuïtie bedacht heilige Elias dat de eenvoudige wolk, in de vorm van een menselijke voetafdruk, de gezegende vrouw symboliseerde die genoemd werd door de profeet Jesaja (Jesaja 7:14) “Zie de jonge vrouw is zwanger, en zal een zoon ter wereld brengen, …”, de Moeder van de Verlosser.
Heilige Simon Stock: Edele en Heilige
Heilige Simon Stock werd geboren in 1165 in het kasteel van Harford, in Kent, Engeland, dankzij de gebeden van vrome ouders die zowel zeer deugdzaam als van de hoogste adel waren. Sommige auteurs denken dat ze familie van de koninklijke familie van Engeland waren.
Zijn moeder wijdde hem aan de Heilige Maagd Maria voordat hij werd geboren. Later zou de jonge moeder, uit dankbaarheid voor haar gelukkige bevalling, een speciale bescherming voor haar zoon hebben gevraagd aan de Maagd Maria door drie Weesgegroetjes op haar knieën bidden.
Simon leerde al op jonge leeftijd lezen. Net als zijn ouders begon hij het Kleine Officie van Onze-Lieve-Vrouw te bidden, en spoedig ook het Psalter. Op zevenjarige leeftijd begon het jonge genie schone kunsten te studeren aan het Oxford College, hij was zo succesvol dat zijn professoren verrast waren. In die tijd ontving hij ook zijn Eerste Heilige Communie en wijdde hij zijn maagdelijkheid aan de Heilige Moeder.
Vervolgd door zijn jaloerse oudere broer, en luisterend naar een innerlijke stem die de heilige Simon het verlangen gaf om die wereld te verlaten, verliet hij op twaalfjarige leeftijd het huis en vond hij zijn toevlucht in een bos waar hij twintig jaar lang helemaal alleen in gebed en boetedoening leefde.
De Karmelietenorde
Onze-Lieve-Vrouw manifesteerde vervolgens aan de heilige Simon haar wens dat hij zich bij enkele monniken die naar Engeland zouden komen vanaf de berg Karmel in Palestina zou voegen, vooral omdat deze religieuzen op een speciale manier aan de Moeder van God waren toegewijd. Simon verliet dus zijn eenzaamheid en gehoorzaamde een ander bevel uit de hemel, studeerde theologie en ontving heilige wijdingen; hij werd priester.
Hij wijdde zich aan de prediking tot 1213, toen er eindelijk twee karmelieten arriveerden. Hij was toen in staat om het habijt van de Karmelietenorde te ontvangen.
In 1215, toen de roem van de deugden van de heilige Simon de oren bereikte van de heilige Brocardo, de Latijnse generaal van de Orde van de Karmelieten, wilde hij Simon tot luitenant-generaal van de Orde maken. In 1226 benoemde de heilige Brocardo de heilige Simon tot vicaris-generaal van alle Karmelietenprovincies in Europa.
De Heilige Simon moest het hoofd bieden aan een ware storm die tegen de Karmelieten in Europa werd losgelaten, die de duivel opwekte met mannen die zogenaamd jaloers waren op de wetten van de Kerk. Onder verschillende voorwendselen wilden die mannen koste wat kost de hele Orde onderdrukken. Maar de paus vaardigde een bul uit waarin hij het bestaan van de Karmelietenorde als legitiem en in overeenstemming met de Lateraanse decreten verklaarde, en stond toe dat deze doorging met het vestigen van nieuwe kloosters in Europa.
In 1237 nam heilige Simon deel aan het Generaal Kapittel van de Orde in het Heilige Land. In 1245, werd hij verkozen tot de zesde prior-generaal van de Karmelieten.
Het bruine Scapulier
Als de pauselijke bul de toorn van de vijanden van de Karmel tijdelijk had gestild, stopte hij die niet helemaal. Na een periode van kalmte begon de vervolging opnieuw met meer intensiteit.
Verstoten van menselijke hulp nam heilige Simon zijn toevlucht tot de Heilige Moeder met alle droefheid van zijn hart, en vroeg haar om zijn belegerde Orde te helpen en een teken van haar alliantie mee te sturen.
In de ochtend van 16 juli 1251 smeekte hij de Heilige Maagd Maria in alle ernst om haar bescherming, terwijl hij een prachtig gebed voordroeg dat hij had gecomponeerd, Flos Carmeli. Zoals hij rapporteerde aan zijn secretaris en biechtvader, pater Peter Swayngton:
“Plots verscheen de Heilige Maagd aan mij met een groot gevolg, en met het habijt van de Orde in haar hand, zei ze tegen mij: “Ontvang, Mijn geliefde zoon, dit habijt van uw orde (het bruine Scapulier): dit zal voor u en voor alle Karmelieten een voorrecht zijn, dat eenieder die hierin gekleed sterft nooit het eeuwige vuur zal ondergaan… Het zal een teken van redding zijn, een bescherming in gevaar en een onderpand van vrede. Wie gekleed in dit Scapulier sterft, zal geen eeuwig vuur ondergaan.“
Deze meest bijzondere genade werd onmiddellijk uitgedeeld op plaatsen waar de Karmelieten waren gevestigd, en werden bevestigd door vele wonderen in dusdanige mate dat de vijanden van de Broeders van de Allerheiligste Maagd van de berg Karmel het zwijgen werden opgelegd.
Heilige Simon bereikte een hoge leeftijd en een extreem hoge heiligheid, verrichtte vele wonderen en ontving ook de gave van tongen. Op 16 mei 1265 gaf hij zijn ziel aan God over.
De belofte over het Scapulier
VRIJ VAN VAGEVUUR OP DE EERSTE ZATERDAG NA DE DOOD
Naast deze bijzondere genade van eeuwig heil, verbonden met het Scapulier, gaf Onze-Lieve-Vrouw een ander voorrecht, die bekend werd als het sabbatsvoorrecht. De volgende eeuw, op 3 maart 1322, verscheen Maria aan paus Johannes XXII en Zij mededeelde dat degenen die haar Scapulier zouden dragen: “Als een tedere Moeder zal ik op de zaterdag na hun dood in het vagevuur afdalen en hen naar de heilige berg brengen, in het gelukkige verblijf van het eeuwige leven.”
Hier kun je meer lezen over de specifieke beloften van Onze-Lieve-Vrouw van de berg Karmel.
BRON: America needs Fatima
Door:
Marieke Peeters
Als je deze post leuk vond, kun je het delen, want delen is evangeliseren!
[Sassy_Social_Share]
Als het materiaal niet werkt of spelfouten heeft, meld dit dan graag!
