De beloften van Onze-Lieve-Vrouw over het Scapulier

Er zijn twee belangrijke beloften die Onze-Lieve-Vrouw van de berg Karmel aan iedereen die het Scapulier draagt heeft gedaan:

1. Wie gekleed met het Scapulier sterft, zal het vuur van de hel niet ondergaan.

Wat bedoelde Onze-Lieve-Vrouw met deze woorden? Ten eerste bedoelt Maria, met het doen van deze belofte, niet dat een persoon die in doodzonde sterft gered zal worden. Dood in doodzonde en veroordeling zijn hetzelfde. De belofte van Maria vertaalt zich ongetwijfeld in deze woorden: “Wie sterft gekleed in dit Scapulier, zal niet sterven in doodzonde.” Om dat duidelijk te maken, voegt de Kerk vaak het woord “vroom” toe aan de belofte: “Hij die vroom sterft, zal het vuur van de hel niet doorstaan.”

2. Onze-Lieve-Vrouw zal de persoon die haar scapulier op de eerste zaterdag na zijn of haar dood draagt, uit het vagevuur bevrijden.

Hoewel dit voorrecht vaak letterlijk wordt geïnterpreteerd, wil het zeggen dat de persoon op de eerste zaterdag na zijn of haar dood uit het vagevuur zal worden bevrijd. Dat is alles wat de Kerk bij verschillende gelegenheden om deze woorden uit te leggen officieel heeft verklaard, dat “degenen die de voorwaarden van het sabbatsvoorrecht, op voorspraak van Onze-Lieve-Vrouw, kort na de dood, en vooral op zaterdag, uit het vagevuur zullen worden bevrijd.”

Als we trouw zijn in het naleven van de woorden van de Heilige Moeder, zal zij in ieder geval veel trouwer zijn in het naleven van haar eigen woorden, zoals blijkt uit het volgende voorbeeld:

Tijdens de prediking van sommige missies besloot een jongeman die door genade was geraakt, zijn leven van zonde op te geven en het Scapulier te ontvangen. Enige tijd later verviel hij weer in wanordelijke hartstochten en werd het nog erger. Toch bleef hij het heilige Scapulier dragen.

Een tijd later werd hij ernstig ziek. Tijdens zijn ziekte droomde de jongeman dat hij voor de meest rechtvaardige rechtbank van God stond, waar hij tot eeuwige verdoemenis werd veroordeeld vanwege zijn trouweloosheid en zijn ellendige leven.

Tevergeefs argumenteerde de ongelukkige jongeman met de Opperrechter dat hij het Scapulier van zijn Heilige Moeder droeg.

– “En waar zijn de gedragsgewoontes die bij dit Scapulier passen?” Vroeg God hem.

Niet wetend wat te antwoorden, wendde de ongelukkige jongeman zich tot Onze-Lieve-Vrouw.

– “Ik kan niet ongedaan maken wat mijn Zoon heeft gedaan,” antwoordde ze.

– “Maar mevrouw! Ik zal veranderen!” riep de jongeman uit.

– “Beloof je het?”

– “Ja.”

– “Leef dan.”

Op dat moment werd de patiënt doodsbang wakker door wat hij had gezien en gehoord, en besloot hij voortaan het Scapulier van Maria met grotere ernst te dragen. Hij werd inderdaad genezen en trad toe tot de Orde van Premonstratenzers. En na een opbouwend leven gaf hij zijn ziel aan God over, zoals de kronieken van die Orde vertellen.

BRON: America needs Fatima