Hij sprak: “Ik ben, zoals de profeet Jesaja het uitdrukt, de stem van iemand die roept in de woestijn: Maakt de weg recht voor de Heer!” (Johannes 1, 23)

Het is met oprechte nederigheid en dankbaarheid dat ik je schrijf, om enkele momenten uit mijn leven met je te delen.

“Ik ben de stem die roept in de woestijn: ‘Maak de weg van de Heer recht'” (Johannes 1:23). Deze woorden echoën in mijn gedachten als een herinnering aan mijn nederige rol in het goddelijke plan. Ik ben Johannes, niet waardig om de sandalen van de Heer los te maken, en toch vroeg God mij om de komst van de Messias aan te kondigen. Waarom? Dat is de genade van God, altijd vol onverwachte wegen en zorg voor ons welzijn. Ik stop niet met danken.

Ik ben een neef van Jezus. Het klinkt ongelooflijk, zelfs voor mij. Jezus, mijn neef, is mijn kameraad in eenvoud en liefde. Het was moeilijk te geloven dat de Messias zo nabij, zo vriendelijk en liefdevol was voor een jongen uit een afgelegen bergdorp. Mijn moeder, altijd wijs, vertelde me veel over Hem, en haar woorden werden werkelijkheid toen ik Hem bij de Jordaan zag. Mijn missie was volbracht; het heil begon, en ik voelde me bevoorrecht om dicht bij Hem te zijn.

Het nieuws over Jezus’ daden bereikt me zelfs in de gevangenis, en ik weet niet hoe dit zal eindigen. Maar het kan me niet veel schelen. Mijn missie is vervuld, en ik ben getuige geweest van het begin van een nieuw tijdperk. Jezus sluit niemand uit, geneest wonden, en opent harten, zelfs die van Herodes.

Wat een voorrecht om een instrument te zijn in Zijn buitengewone plan. Mijn moeder had gelijk: “Zoon, je bent altijd goed begeleid geweest.” Moeders kennen ons zo goed.

Dank u, mijn God, voor Uw goedheid.

Met zegen,

Johannes de Doper

Deze (fictieve) brieven van de personages uit het Evangelie, geschreven aan jou, helpen je om te bidden en mediteren over het leven van onze Heer Jezus Christus.

Ook interessant