“Het was de verdomde angst die mij greep”
“Toen koning Herodes dit hoorde, werd hij verontrust en heel Jeruzalem met hem. Hij riep alle hogepriesters en schriftgeleerden van het volk bijeen en legde hun de vraag voor, waar Christus moest geboren worden.” (Mt 2, 3-4)
Die man wilde alles van mij stelen. Hij kwam om mijn koninkrijk, mijn veiligheid en mijn rust toe te eigenen. Ik kon het niet toestaan. Beoordeel me niet, alsjeblieft. Maria en Jozef, die daar het volste recht toe hadden, hadden dat niet gedaan. Ik heb ze veel laten lijden. Ik heb ze ‘schuldig’ gemaakt aan mijn haat, mijn wreedheid, mijn ijverzucht en mijn bitterheid. Ik heb veel genade nodig en ik weet dat God dat nooit ontkent aan iemand die echt berouw heeft, zelfs niet aan een moordenaar, zoals ik.
Ik heb veel levens en gezinnen verscheurd.
Ik heb tegen onschuldigen gevochten. Ik heb veel moeders zonder hun kinderen achtergelaten, veel kinderen zonder hun broers, veel grootmoeders zonder hun kleindochters. Ik heb veel levens en gezinnen verscheurd. Allemaal omdat ik me liet meeslepen, omdat ik niet de hoofdrolspeler in mijn leven was. Omdat ik niet alles accepteerde wat ik had ontvangen, omdat ik niet herkende wat anderen mij gaven.
Ik was bang om alles wat ik had te verliezen. Het was mijn schat, waaraan ik met oneindige inspanning had gewerkt. Niemand merkte het. Iedereen wilde van mij profiteren. Maar God kan mij vergeven. Ik kon trouw aan Zijn verbod zijn. Ik kon mezelf daardoor grotere geschenken dan ooit geven en die ben ik nu kwijtgeraakt. Het is genoeg als ik het aan Hem vraag, dat ik toegeef dat ik Zijn plannen heb bedorven en belemmerd en ik er spijt van heb.
…als ik de angst die ik had, had overwonnen.
Niemand kent het einde van mijn verhaal. Alleen God en ik. Dit is niet de plek om hierover te vertellen. Ik kan maar één ding zeggen. Als ik niet bang was geweest, als ik de angst die ik had, had overwonnen, zouden mijn talenten hebben gediend om veel goeds te doen, om vele harten gelukkig te maken. Het was de verdomde angst die me greep.
God heeft echter mijn wreedheid, mijn haat gebruikt, zodat Jezus een vluchteling werd. Zodat niemand ooit denkt dat Hij alleen is vervolgd en vergeten. Zodat niemand onrecht lijdt zonder hoop. Ik wil mezelf niet rechtvaardigen, maar God is in staat om Zijn plan te maken, zelfs als wij, de mens, het Hem erg moeilijk maken. Het is jammer dat ik zoveel lijden heb achter gelaten en ook alles wat ik zelf heb geleden, alles wat ik in mijn eentje heb gehuild zonder troost, alle schade die ik mezelf en anderen heb aangedaan en hoe weinig ik heb geweten van het leven te genieten vanwege de angst om het te verliezen.
Roepingsverhalen van de personages uit het Evangelie om te helpen bidden en mediteren over de Passie van onze Heer Jezus Christus. Arguments.
Als je deze post leuk vond, kun je het delen, want delen is evangeliseren!
[Sassy_Social_Share]
Als het materiaal niet werkt of spelfouten heeft, meld dit dan graag!
