“Maar de engel zei tot haar: Vrees niet Maria, want gij hebt genade gevonden bij God.” (Lucas 1,30)
De plannen van God zijn altijd beter, leuker, sneller en gemakkelijker.
Mijn roeping is een geschenk omdat God er alles voor heeft gedaan. Alles is een genade, geschenken verrassing geweest. Ik had me nog nooit zoiets voorgesteld. Het is een wonder. Zelfs als ik mijn hele leven tot in eeuwigheid God zou blijven bedanken, zou ik niet kunnen uitdrukken wat ik voel. In het begin was het erg moeilijk voor mij om te accepteren dat mijn roeping zo speciaal, uniek en belangrijk was. Toen realiseerde ik me dat alle roepingen zo zijn, hoewel we het soms in het begin niet echt zien.
Ik wil liever de schaduw, hoewel ik van de lentezon houd. Toen de zomer in Nazareth aanbrak, was het te warm. Mijn vrienden en ik streden altijd om te zien wie er sneller bruiner zou worden. Mijn huid is gewend aan de zon en zelfs met weinig contact met de zon, zou het goudbruin worden, eigenlijk zoals dat bij elke goede Israëliet is. Wij zijn een volk dat veel door de woestijn heeft gelopen.
Ik wilde er helemaal voor God zijn. Het was een ding tussen ons tweeën. Een geschenk dat Hij mij gaf. Plots veranderde God van koers. Ik heb al gemerkt dat Hij graag de plannen verandert. Zijn plannen zijn altijd beter, leuker, sneller en gemakkelijker.
De tijd van de Messias kwam eraan.
Toen de aartsengel Gabriël mij vertelde wat God van mij dacht en voelde, stierf ik bijna. Ik had er nooit van gedroomd. Het zal dwaas lijken, maar het moeilijkste voor mij was om te bedenken wat al mijn vrienden, mijn moeder en José zelf zouden zeggen als ik hen zou uitleggen dat ik de moeder van de Messias zou worden: “Dochter, je bent te lang onder de zon geweest. Ik zeg je altijd dat je de eerste dagen beetje bij beetje in de zon moet gaan” (het was 25 maart en de lente was net begonnen). Ik dacht: ik ben helemaal niet lang onder de zon geweest, ik heb het ingeslikt. Ik heb in mij de zon der zonnen.
God zorgde er geleidelijk voor dat alles goed kwam. Aan de ene kant was ik opgewonden. De tijd van de Messias kwam eraan. We zouden eindelijk gered worden. Ik kon Hem aanraken, maar ik was bang om alles te verpesten. Ik was erg bang dat, omdat ik een meisje uit een dorp was en geen koningin of heldin (zoals Ruth, Esther of Raquel), ik niet zou voldoen aan die missie. Bang om niet te kunnen doen wat God van mij had gevraagd. Toch verdween dat zoals het was gekomen.
Ik ben niet meer bang om klein, zwak of gewoon een meisje uit Nazareth te zijn.
Gabriels “Vrees niet” drong diep in mij door en vervulde mij met vrede. Hij vertelde me dat ik God amuseerde, of zoiets. Voor mij was het ultieme: God amuseren, Hem blij maken, Hem diep van binnen behagen. Ik begreep niet veel van wat er gebeurde, maar mijn hart stroomde over van vreugde en enthousiasme. Ik zong de hele dag!
Ik heb zo veel geluk. God geniet van mij, woont bij mij, vraagt of ik voor Hem wil zorgen. Ik ben niet meer bang om klein, zwak of gewoon een meisje uit Nazareth te zijn. God kiest op deze manier en ik zal voor altijd de garantie zijn voor iedereen dat God zonder veel gedoe kiest. Of liever, Hij wil de armen kiezen, om degenen die denken dat ze rijk zijn, in verwarring te brengen. Ik heb eigenlijk de loterij gewonnen. Niemand heeft genoeg goud om te kopen wat God mij heeft gegeven. Dank U, mijn God, wat bent U goed!
Roepingsverhalen van de personages uit het Evangelie om te helpen bidden en mediteren over de Passie van onze Heer Jezus Christus. Arguments.
Als je deze post leuk vond, kun je het delen, want delen is evangeliseren!
[Sassy_Social_Share]
Als het materiaal niet werkt of spelfouten heeft, meld dit dan graag!
Gerelateerde artikelen
